Giftige planten

Veel planten vormen een gevaar voor honden en mensen, niet alleen die buiten staan, maar ook kamerplanten. Onderstaand hebben we de planten in de meeste gevallen nader toegelicht.

  • Oleander (Nerlum Oleander) wordt gekweekt als sierheester en alle delen zijn giftig. Inname van het gif veroorzaakt stuiptrekking en verstikking.
  • Zevenboom (Juniperus Sabina) versiert tal van rotstuinen. De blauwe vruchten zijn zeer toxisch en bevatten een hoge concentratie galluszuur, dat omgevormd wordt in pyrogallol. Het blokkeert de darmdoorvoer van dieren, waarop onmiddellijk een pijnlijke dood volgt.
  • Nachtschade-achtigen (Sofanum, Sierpeper en Oranjeboompje) draagt meestal besjes, gelijkend kleine tomaatjes, welke giftig en gevaarlijk is voor de hond.
  • Vingerhoedskruid (Digitalis) bevat veel alkaloïden. Slechts 120 gram is reeds dodelijk voor een individu van 80 kg.
  • Doornappel (Datura) ook wel engelentrompet genoemd, zij bevatten enkele alkalöiden (sterkste vergiften) die dezelfde effecten en uitwerkingen hebben als de Oleander.
  • Laurierkers, een ideale haagplant ,et een amandelbittere geur met zwarte bessen, die gifstoffen bevatten met een sterke concentratie blauwzuur.
  • Kardinaalsmuts, alle delen zijn giftig.
  • Heggerank, alle delen, maar vooral de bessen en de wortels zijn giftig.
  • Hyacint, vooral de bollen en het zaad zijn giftig. De bollen kunnen jeuk veroorzaken.
  • Monnikskap (Aconitum) bevat het zeer giftige aconitine zoals bij de meeste anemonen en ranonkels. Er ontstaat gevoelloosheid van tong en mondholte, gevolgd door misselijkheid en braken. De dood kan intreden door verlamming van de ademhalingsspieren (hartstilstand).
  • Anemoon, vele soorten zijn giftig. Wees voorzichtig met het sap.
  • Wildemanskruid, voorjaarsadonis, boterbloem, clematis en akelei zijn helemaal giftig.
  • Sierappels, het eten van een sierappeltje kan geen kwaad, doch een grote hoeveelheid kan tot de dood leiden.
  • Lijsterbes, de volledige rijpe bessen zijn in kleine hoeveelheden niet giftig.
  • Krenteboompjes, de vruchten zijn eetbaar, maar de zaden kunnen in een grote hoeveelheid giftig zijn.
  • Cotoneaster en Vuurdoorn, de zaden zijn enigszins giftig.
  • Meidoorn, de bessen zijn mogelijk zwak giftig.
  • Amerikaanse vogelkers, de vruchten zijn eetbaar wanneer de zaden eruit gehaald zijn.
  • Laurierkers, alle delen zijn giftig.
  • Hondspeterselie, gevlekte scheerling en waterscheerling zijn zeer giftig.
  • Reuzenberenklauw, voornamelijk het sap kan ernstige huidontstekingen veroorzaken.
  • Goudenregen, Blauweregen, brem en Lathyrus, de bladeren en vruchten zijn giftig.
  • Lelietje van Dalen, ook wel melklokje genoemd, heeft stengels die saponinen en convallarine bevatten. Huidklachten en verbranding van de tong zijn het gevolg.
  • Eenbes, alle delen, vooral de wortelstok en de bessen zijn giftig.
  • Salomonszegel, de zaden en wortelstokken zijn giftig.
  • Wolfskers, de gehele plant is giftig, voornamelijk de bessen die zijn zeer giftig.
  • Bilzekruid, alle delen zijn sterk giftig. Groeit niet vaak in Nederland.
  • Bitterzoet, alle delen, behalve de rijpe bessen, zijn giftig.
  • Sneeuwklokjes en Narcis, bol en blad zijn giftig.
  • Liguster, de bessen, bladeren en bast zijn giftig.
  • Palmboompje, alle delen zijn giftig.
  • Dieffenbachi, Philodendron, Monstera of Gatenplant.
  • Schefflera is een groene kamerplant waarvan de bonte bladeren lijken op klimop.
  • Croton heeft een grote giftigheid en veroorzaakt huidirritaties bij aanraking.
  • Esdoorn is in alle delen toxisch, zowel bij inneming als bij aanraking.
  • Taxus Baccata, ook wel Venijnboom genoemd, is in alle delen flink giftig. Hij bevat toxine en veroorzaakt hevige hartkloppingen en verlammende werking op de ademhaling.
  • Kerstroos (Helleborus), alle delen zijn giftig.
  • Kerstster, Croton en Christusdoorn, vooral het melksap leidt tot huidirritaties.
  • Trollius, hele plant is giftig.
  • Dotterbloem is enigszins giftig.
  • Aronskelk, alle delen zijn zeer giftig.
  • Beuk, in grote hoeveelheden zijn beukenootjes giftig.
  • Thuja, alle delen zijn zeer giftig.
  • Jeneverbes, sommige soorten zijn giftig.
  • De rode bessen zijn matig giftig.
  • Gewone vlier, bergvlier, het blad en de onrijpe bessen zijn giftig.
  • Kamperfoelie, de bessen zijn giftig.
  • Kegelsleutelbloem, Primula, alle delen, vooral de kelk en stelen.
  • Cyclaam, voornamelijk de knol.
  • Vogellijm (Maretak, Mistletoe).
  • Wonderboom (Ricinus) bevat ricine en is uitermate giftig.
  • Amaryllis Belladonna (zwarte nachtschade), alle delen bevatten alkaloïden.
  • Primula, zowel de wilde als de gekweekte geeft hevige huidirritaties, allergieverwekkend zelfs bij inademing, de dekbladeren geven een brandend gevoel van de mondslijmhuid.
  • Geranium en Perlargonium kunnen leiden tot ernstige allergie en hevige jeuk.
  • Azalea en Rhododendron. Niet alle soorten zijn giftig.
  • Klimop, vooral de zwarte bessen zijn giftig.
  • Herfststijlloos, alle delen zijn zeer giftig.
  • Clivia en Narcissen.
  • Bloembollen van de amaryllis, narcissoorten en tulpen zijn giftig.
  • Aardappel, bladeren, stengels en vruchten zijn giftig!
  • Tomaat, de stengel en bladeren zijn giftig.
  • Sperzieboon, spekboon, witte boon en pronkboon, de onrijpe zaden en peulen zijn giftig. Rauwe bonen zijn dus beslist niet eetbaar!!

Een hele opsomming. Gelukkig zal een hond van nature niet snel van giftige planten eten, omdat deze meestal een onaangename geur en smaak hebben.

De meeste voorkomende symptomen van een vergiftiging zijn:

speekselen, braken, diarree, nerveus, shock en/of ademhalingsstoornissen.

Raadpleeg onmiddellijk uw dierenarts. Breng bij het bezoek een stuk van de plant mee of vertel wat uw hond gegeten heeft. Het geldt namelijk niet voor alle planten dat braken de oplossing is. Er zijn planten die hoofdzakelijk de mondslijmvliezen aantasten, door te braken komen de giftige stoffen nogmaals in aanraking met deze slijmvliezen.